Ultra Marathon Story: Spartathlon 2025 – Ο Βασίλης Κουμπάρος γράφει τη δική του ιστορία
11/2/2025
Ultra Marathon Story: Spartathlon 2025 – Ο Βασίλης Κουμπάρος γράφει τη δική του ιστορία
Ο Βασίλης Κουμπάρος είναι ένας άνθρωπος που αποδεικνύει στην πράξη ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο όταν υπάρχει θέληση και επιμονή. Πατέρας τριών παιδιών και εργαζόμενος σε τυπογραφείο ως υπεύθυνος από το 2005, κατάφερε να ολοκληρώσει το φετινό Spartathlon σε 25 ώρες και 50 λεπτά.
Μας μίλησε για το πώς ισορροπεί ανάμεσα σε οικογένεια, δουλειά και προπονήσεις, για την πορεία του στις υπεραποστάσεις και για τη συγκλονιστική εμπειρία του να φτάνει στο άγαλμα του Λεωνίδα στη Σπάρτη.
1.Βασίλη, είσαι παντρεμένος και έχεις τρία παιδιά, πώς καταφέρνεις να συνδυάζεις οικογένεια, δουλειά και προπονήσεις;
Η αλήθεια είναι πως δεν είναι εύκολο. Οι υποχρεώσεις είναι πολλές αλλά αν υπάρχουν σωστές προτεραιότητες και καλή διαχείριση του χρόνου όλα γίνονται. Όλοι έχουμε τις ίδιες 24 ώρες και επειδή ο χρόνος με την οικογένεια είναι πολύ σημαντικός θυσιάζω ώρες από τον ύπνο δυστυχώς
2.Δουλεύεις σε τυπογραφείο ως υπεύθυνος από το 2005. Πώς καταφέρνεις να οργανώνεις τον χρόνο σου για να προπονείσαι σε τόσο απαιτητικό επίπεδο;
Αν θέλεις βρίσκεις τρόπο. Ευτυχώς υπάρχει ευελιξία από την εταιρεία και αυτό βοηθάει κάπως την κατάσταση. Αλλά γενικά είμαι στο “τρέξιμο”! Δεν υπάρχει χαμένος χρόνος μέσα στη μέρα.
3.Πώς σε στηρίζει η οικογένειά σου σε όλο αυτό το ταξίδι των υπεραποστάσεων;
Γιώργο το ξέρεις και εσύ. Χωρίς την στήριξη τους δεν μπορούμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε. Υπάρχει κατανόηση αλλά πρέπει να υπάρχει και μια ισορροπία.
Οι ώρες της προπόνησης είναι πολλές και η απουσία γίνεται αισθητή. Αλλά η πραγματική στήριξη είναι όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, ή όταν τα νούμερα δεν βγαίνουν και με παίρνει από κάτω. Εκεί μου θυμίζουν γιατί το κάνω.
4.Είχες κάποιο αθλητικό υπόβαθρο πριν ξεκινήσεις το τρέξιμο; Πώς μπήκες στον χώρο των υπεραποστάσεων;
Σαν παιδί είχα περάσει από διάφορα αθλήματα. Με κέρδισαν οι πολεμικές τέχνες γιατί μου άρεσε η γυμναστική και η πειθαρχία. Με τις υπεραποστάσεις ξεκίνησα πρώτα με την ποδηλασία και αμέσως κατάλαβα ότι μου ταιριάζει. Μου φάνηκε πολύ εύκολο να πάω μακριά, από το να πάω γρήγορα. Έχω κάνει αρκετές διαδρομές 200,300 και 400 χλμ. Έτσι η μετάβαση στο τρέξιμο και ειδικά στις υπεραποστάσεις έγινε εύκολα όσον αφορά το μυαλό.
5.Ποια ήταν η αφορμή για να συμμετάσχεις στο πρώτο σου μεγάλο αγώνα;
Θυμάμαι είχα δει τον βυζαντινό αγώνα δρόμου 50 χλμ που είχε γίνει το 2019. Μέχρι τότε έτρεχα συμπληρωματικά στο ποδήλατο και μου κίνησε το ενδιαφέρον η δυσκολία του αγώνα. Οπότε και έτρεξα τον πρώτο μου μαραθώνιο για να μπορώ να λάβω μέρος στον αγώνα. Με όλες τις δυσκολίες που πέρασα νομίζω ότι με κέρδισε, γιατί τα συναισθήματα που ένιωσα όταν το ολοκλήρωσα ήταν πρωτόγνωρα.
6.Πώς έμαθες για το Spartathlon και τι σε ώθησε να βάλεις αυτόν τον στόχο;
Το Spartathlon λίγο πολύ όλοι το ξέραμε.
Φάνταζε κάτι τρομερό στα μάτια μου και μια χρονιά που είχα βγει για προπόνηση με το ποδήλατο έτυχε και έπεσα πάνω σε δρομείς την μέρα του αγώνα. Κατευθείαν σκέφτηκα ότι ήθελα να το κάνω. Γενικά από την ποδηλασία έλεγα ότι κάποια μέρα θα τις τρέξω αυτές τις αποστάσεις. Γιώργο με κερδίζει πάντα η δυσκολία του αγώνα. Με βάζει σε μια διαδικασία βελτίωσης πόσο μάλλον όταν μιλάμε για έναν αγώνα όπως ο συγκεκριμένος που έχει κριτήρια, κλήρωση και υψηλό κόστος.
7.Ποια είναι η μεγαλύτερη απόσταση που έχεις τρέξει ποτέ;
Η μεγαλύτερη είναι πλέον το Spartathlon, 246 χλμ. Εντάξει έκανα και κάτι παραπάνω γιατί χάθηκα 2 φορές αλλά ας μείνουμε στα επίσημα. Πριν από αυτό είχα κάνει 196 στο 24ωρο του sparta city ultra τον Φεβρουάριο.
8.Πώς θα περιέγραφες την εμπειρία σου από το φετινό Spartathlon;
Η εμπειρία ήταν μοναδική. Η διαδρομή έχει δυσκολίες και δεν συγχωρεί λάθη. Ευτυχώς ο καιρός ήταν σύμμαχος φέτος. Ο κόσμος στα χωριά πραγματικά το ζούσε μαζί μας και μας έδινε κουράγιο. Είναι εξαιρετικός αγώνας με πάρα πολλούς εθελοντές που σίγουρα αν βελτιώσει κάποια πράγματα θα γινει ακόμα καλύτερος.
9.Τερμάτισες σε 25 ώρες και 50 λεπτά, τι συναισθήματα είχες περνώντας τη γραμμή τερματισμού;
Ένιωσα απίστευτη συγκίνηση, χαρά και γαλήνη. Ολοκληρώσαμε κάτι που φάνταζε στο μυαλό μας πάρα πολύ δύσκολο με απόλυτη επιτυχία! Η στιγμή που έτρεχα με την οικογένεια μου και τους φίλους στο πλαι μου ήταν μοναδική!
10.Είχες support στη διαδρομή; Πόσο σημαντικό θεωρείς το support σε έναν τέτοιο αγώνα;
Και βέβαια είχα support. Δεν γίνεται αγώνας τέτοιου μεγέθους νομίζω χωρίς. Όχι αν κυνηγάς μια καλή επίδοση τουλάχιστον.
Είχα την τιμή να έρθει μαζί μου ένας καλός φίλος και δρομέας ο Γιάννης Καραμάλης και φυσικά ο φυσικοθεραπευτής μου Στέλιος Παπουλάκος ( Rehabilitation Project) και ο βοηθός του Βαγγέλης Κουρμελές.
11.Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στη διάρκεια του αγώνα και πώς την ξεπέρασες;
Η δυσκολία του αγώνα για μένα ήταν η μοναξιά του. Έχω συνηθίσει να τρέχω με μουσική οπότε το να μάθω να τρέχω χωρίς με παίδεψε. Οπότε καταλαβαίνεις εκεί κατά τη 1 το βράδυ το μυαλό κάπου έχασε τον δρόμο του και έκανε περίεργα παιχνίδια. Ευτυχώς το σώμα ήταν σε καλή κατάσταση, ήρθε και η βροχή και ξύπνησα!
12.Τι είναι για σένα το Spartathlon; Πώς θα το περιέγραφες με λίγες λέξεις;
Το Spartathlon είναι το απόλυτο challenge για μένα. Είναι όνειρο ζωής! Η προετοιμασία και η ολοκλήρωση του με άλλαξε σαν άνθρωπο.
13.Έχεις προπονητή ή ακολουθείς μόνος σου πρόγραμμα;
Από το 2019 συνεργάζομαι με το sciencetraining.gr και τον Άρη Μυρκο για το προπονητικό πλάνο. Την ενδυνάμωση και αποθεραπεία την έχει αναλάβει ο Στέλιος Παπουλάκος και διατροφικά συνεργάζομαι με την Εύα Ρουμελιώτη.
14.Πώς είναι ένα τυπικό σου προπονητικό εβδομαδιαίο πρόγραμμα;
Συνήθως έχω 5 με 6 προπονήσεις τρεξίματος με τις περισσότερες να είναι σε ήπια ένταση και κάποιες που θα έχουν μέσα γρήγορα κομμάτια μικρά ή μεγάλα. 2 προπονήσεις ενδυνάμωσης και αφιερώνω όση περισσότερη ώρα μπορώ, συνήθως 2 με 3, σε ασκήσεις mobility και ευλυγισίας.
15.Έχεις αντιμετωπίσει τραυματισμούς στο ταξίδι σου στις υπεραποστάσεις; Αν ναι, πώς το διαχειρίστηκες;
Τρέξιμο χωρίς τραυματισμό δεν ξέρω αν γίνεται δυστυχώς! Ναι ναι πέρασα σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών και μια τενοντιτιδα στον γλουτο. Αυτά είναι τα πιο σημαντικά γιατί με ταλαιπώρησαν αρκετά. Έχω μάθει να αντιμετωπίζω ότι μου συμβαίνει, έτσι έκανα και με τους τραυματισμούς. Ευτυχώς είχα τους σωστούς ανθρώπους δίπλα μου να τους ξεπεράσω και να βγω πιο δυνατός.
16.Ποιο είναι το πιο σημαντικό στοιχείο, κατά τη γνώμη σου, για να αντέξει κάποιος σε τέτοιες αποστάσεις, το σώμα ή το μυαλό;
Το σώμα θα σε πάει μέχρι ένα σημείο. Από κει και πέρα το μυαλό κάνει κουμάντο. Αν πει το μυαλό τέλος είναι τέλος, έπεσε η αυλαία. Αλλά ένα δυνατό σώμα θα βοηθήσει το μυαλό να αντέξει την ταλαιπωρία και να πας μακριά. Γιατί έχει ταλαιπωρία έτσι και μάλιστα αρκετή.
17.Πιστεύεις ότι το άθλημα των υπεραποστάσεων χρειάζεται απαραίτητα προπονητή;
Νομίζω πως ναι. Έχει πολλά που πρέπει να προσέξεις και ένα δομημένο πλάνο από το ίντερνετ δεν θα σε βοηθήσει τόσο όσο ένας προπονητής. Χρειάζεται η εξατομίκευση, η επικοινωνία και η εμπειρία.
18.Ποιοι είναι οι επόμενοι σου στόχοι μετά το Spartathlon;
Θέλω να βελτιώσω λίγο τον χρόνο μου στην απόσταση του μαραθωνίου και να πάρω μετά το όφελος στην μεγαλύτερη απόσταση. Οπότε αν όλα πάνε καλά θα τρέξω τον Απρίλιο στο Αμβούργο και μετά θα κοιτάξω μήπως μπορέσω να κυνηγήσω το πανελλήνιο πρωτάθλημα υπεραποστάσεων. Σε δουλειά να βρισκόμαστε!
19.Έχεις κάποιους χορηγούς ή υποστηρικτές που σε βοηθούν στην προσπάθειά σου;
Γενικότερα όχι, είμαι σόλο. Τώρα για το Spartathlon είχα κάποιες συνεργασίες με την nowfoods και την augment life για τα συμπληρώματα μου, οι εταιρείες winmedica και bcl electromagnetics με στήριξαν οικονομικά καθώς και αρκετοί φίλοι. Πρέπει να αναφέρω και την στήριξη από τον Στέλιο τον φυσικοθεραπευτη μου και την Εύα την διατροφολόγο που σε αυτό το ταξίδι με βοήθησαν μέσα από την καρδιά τους, καθώς επίσης και τον Γιάννη Καραμαλη που αφιέρωσε παρα πολυ χρόνο για να το οργανώσει σωστά και να προβλέψει κάθε αναποδιά. Τέλος τον Χρήστο από την puma που χωρίς δεύτερη σκέψη έκανε ότι καλύτερο μπορούσε. Πραγματικά σας ευχαριστώ όλους πολύ!
20.Τι θα έλεγες σε κάποιον που σκέφτεται να ασχοληθεί με τις υπεραποστάσεις αλλά διστάζει να κάνει το πρώτο βήμα;
Θα του έλεγα να το τολμήσει. Με ωριμότητα και υπευθυνότητα. Θα γνωρίσει τον εαυτό του και θα αναθεωρήσει τα όρια του. Αλλά επειδή υπάρχουν αρκετοί κίνδυνοι να το κάνει σωστά με την καθοδήγηση κάποιου προπονητή.
21.Πώς έχει αλλάξει η ζωή σου από τότε που ξεκίνησες να τρέχεις υπεραποστάσεις;
Έχει αλλάξει πάρα πολύ. Περνάω πολύ ώρα μόνος στην προπόνηση και αυτό με γαληνευει και μου δίνει χρόνο να σκεφτώ και να λύσω ότι με απασχολεί. Παράλληλα σε βάζει σε ένα πρόγραμμα που απαιτεί πειθαρχία και επιμονή.
Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Βασίλη Κουμπάρο για τον χρόνο του, τη γνησιότητα και την έμπνευση που μου χάρισε μέσα από τη συζήτησή μας. Του εύχομαι ολόψυχα καλή συνέχεια, υγεία και ακόμη περισσότερες δυνατές στιγμές στους δρόμους των υπεραποστάσεων.
Ακολουθήστε μας στα social media