Χατζούδη Αγγελική: Μητέρα, Στρατιωτικός και Δρομέας Υπεραποστάσεων

Για περισσότερες πληροφορίες, εγγραφείτε στο newsletter μας ή ακολουθήστε μας στα social media X, facebook και instagram για να μη χάσετε καμία ανακοίνωση ή ενημέρωση για τους αγώνες υπεραποστάσεων στην Ελλάδα.

Αγγελική, σε ευχαριστούμε που δέχτηκες να μοιραστείς την εμπειρία σου μαζί μας. Είσαι Επιλοχίας στο επάγγελμα, με απαιτητικό ωράριο και βάρδιες, ενώ παράλληλα μεγαλώνεις μόνη σου την 11χρονη κόρη σου. Παρά τις προκλήσεις, έχεις αφιερωθεί στους αγώνες υπεραποστάσεων.

1) Ποιο είναι το αθλητικό σου υπόβαθρο και πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τις υπεραποστάσεις;

Αποφοίτησα από το ΤΕΦΑΑ Κομοτηνής. Έχω ασχοληθεί με πολλά αθλήματα κατά την παιδική και εφηβική ηλικία, αλλά έμειναν σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Ένα από αυτά ήταν και το τρέξιμο, το οποίο ξεκίνησα σαν χόμπι. Το έβλεπα σαν έναν τρόπο να αποδράσω από την καθημερινότητα. Αυτό που κάνω και τώρα είναι να βγω απ’ το σπίτι και να ακολουθήσω όποια κατεύθυνση θέλω για να αθληθώ και να ξεκουράσω το μυαλό μου. Κάπου εκεί, σε ένα σταυροδρόμι, συνάντησα τον πρώτο μου προπονητή και αθλητή υπεραποστάσεων, ο οποίος με ώθησε προς αυτή την κατεύθυνση.

2) Πώς καταφέρνεις να ισορροπείς ανάμεσα στη στρατιωτική σου καριέρα, τη μητρότητα και τις απαιτητικές προπονήσεις;

Η αλήθεια είναι πως ο ελεύθερος χρόνος είναι περιορισμένος. Οι υποχρεώσεις και οι ανάγκες του παιδιού έρχονται πρώτες. Το ωράριο της εργασίας μου δεν μου επιτρέπει να το παραβώ, και όταν με χρειαστεί, είμαι εκεί. Οπότε, ταυτόχρονα με τις δραστηριότητες της κόρης μου, αθλούμαι κι εγώ. Έτσι, κάποιες φορές ολοκληρώνω την προπόνηση, ενώ άλλες γίνονται με κάποιες διακοπές.

3) Έχεις συμμετάσχει σε αρκετούς αγώνες υπεραποστάσεων. Ποιοι είναι οι σημαντικότεροι για εσένα και τι σου δίνει τη δύναμη να συνεχίζεις;

Αν θα ξεχώριζα δύο αγώνες, αυτοί είναι:
α. Το 12ωρο του Ατρόμητου
β. Τα 80 χλμ. του βασιλιά Λεωνίδα

Ο καθένας με τη δική του ομορφιά και τη δική του δυσκολία.

Αυτή που μου δίνει δύναμη είναι η κόρη μου, με τις πάρα πολλές ερωτήσεις που κάνει κάθε φορά που είναι να τρέξω ή και κατά τη διάρκεια του αγώνα, το support crew, που είναι πολύ σημαντικό για μένα γιατί αυτό με ωθεί στον τερματισμό, και αυτό το μικρό «κλικ» που κάνει το μυαλό μου όταν τερματίζω και ξεπερνάω τα σωματικά και ψυχικά όρια. Και πάντα λέω: «Άντε, να βάλω λίγα ακόμα χιλιόμετρα στον επόμενο αγώνα».

4) Πρόσφατα έτρεξες στον αγώνα Σαρωνικός 60χλμ. Τι σου άρεσε περισσότερο σε αυτόν τον αγώνα και τι πιστεύεις ότι θα μπορούσε να βελτιωθεί;

Είναι ο πρώτος αγώνας υπεραπόστασης που έτρεξα με δικό μου άνθρωπο παρέα. Δεν ήταν αγώνας-στόχος, αλλά ένα ευχάριστο long run, στο οποίο δεν πιέστηκα ούτε για τον χρόνο ούτε για την υδροτροφοδοσία μου.

Αυτό που αξίζει να αναφερθεί είναι το πάθος και η ενέργεια των εθελοντών, που μετέδιδαν στους αθλητές. Αυτό που θα ανέφερα, όχι σαν αρνητικό αλλά σαν αστοχία διευκρίνισης, είναι η μεταφορά των αθλητών από τον τερματισμό πίσω στο σημείο της εκκίνησης, όπου είχαμε και τα αυτοκίνητα.

5) Έχεις προπονητή; Αν ναι, πόσο σημαντική είναι η στήριξή του στην πορεία σου;

Ναι, έχω προπονητή, με τον οποίο έχω άμεση επικοινωνία. Είναι εξαιρετική η στήριξή του, τόσο στα προπονητικά πλάνα, γιατί αξιοποιεί τις δυνατότητές μου ανάλογα με τον χρόνο που διαθέτω, όσο και στα ψυχικά αποθέματα, καθώς καταφέρνει, με την ενέργεια και τον χαρακτήρα του, να είμαι στο 100% χαρούμενη, ευτυχισμένη και ενθουσιασμένη, μετά από όλη την πίεση. Είναι μια ευχάριστη νότα στην καθημερινότητα.

6) Τι θα έλεγες στις γυναίκες που δεν έχουν ασχοληθεί με τις υπεραποστάσεις ή σε κάποιον που σκέφτεται να ξεκινήσει αυτό το άθλημα;

Χαίρομαι που οι γυναίκες αυξάνονται στα αθλητικά δρώμενα.

Για κάποιον που σκέφτεται να μπει στον κόσμο των υπεραποστάσεων, θα τον συμβούλευα να μπει με σύνεση στα πολλά χιλιόμετρα και να ακούει το σώμα του. Για τις γυναίκες, συγκεκριμένα, ίσως η υπέρβαση αυτή φέρει διαταραχές σε γυναικολογικής φύσης θέματα.

Προσοχή στη διατροφή. Τρώμε σωστά, για να έχει ο οργανισμός ενέργεια να τρέξει. Δεν κάνουμε δίαιτα με ελλιπή γεύματα. Σημαντικό ρόλο παίζει η σωστή αποθεραπεία και, όπως λέω πάντα, «η θάλασσα είναι γιατρός».

Σίγουρα χρειάζεται ο κατάλληλος εξοπλισμός (π.χ. παπούτσια), αλλά και η απαραίτητη γνώση του αντικειμένου, που μπορεί να αποκτηθεί μέσα από βιβλία ή και προσωπικές εμπειρίες φίλων αθλητών.

Τέλος, το πιο σημαντικό για τις υπεραποστάσεις πιστεύω ότι είναι το μυαλό, γιατί εκεί που τελειώνουν τα σωματικά αποθέματα, ξεκινούν τα ψυχικά.

Αλλά, γενικά, τολμήστε!!!

Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφέρω ότι όνειρό μου είναι να συνεχίσω να τρέχω για πολλά ακόμα χρόνια με το ίδιο πάθος και να έχω πάντα υγιείς τερματισμούς.

Ευχαριστούμε θερμά για τον χρόνο σου και ευχόμαστε καλή επιτυχία στους μελλοντικούς σου στόχους!

Ακολουθησε την Χατζούδη Αγγελική στα social media Facebook & Instagram